Kracht van samenwerking

𝗜𝗻𝗲𝗲𝗻𝘀 𝘃𝗶𝗲𝗹 𝗵𝗲𝘁 𝗺𝗲 𝗼𝗽:

𝘐𝘬 𝘻𝘢𝘵 𝘵𝘦 𝘨𝘦𝘯𝘪𝘦𝘵𝘦𝘯.

Met een klein beetje verbeten gezicht ging ik voor het raam zitten. Ik keek op een afstandje naar mijn oudste zoon die in badje 1 zijn derde zwemles kreeg.

Het was zijn derde zwemles van poging twee. Een jaar eerder zat hij ook op zwemles bij een andere zwemschool. Dit liep helaas niet, ook al was hij er fysiek wel klaar voor toen. Dat mijn zoon niet zo dol is op waterspetters, nat haar en nat hoofd, maakt zwemmen een uitdaging.

Er is dus alles bij gebaat dat de zwemlessen nu goed gaan.

Maar nu, tijdens les drie, viel er een last van mijn schouders. Dit team van zweminstructeurs ‘got his back’ (en de mijne dus ook).

Waarom dit inkijkje in mijn privé leven?

Ik merkte dat ik zat te genieten. En niet alleen van mijn zoon, die op zijn eigen voorzichtige manier, zoals altijd als er water en spetters in de buurt waren, zichtbaar lol begon te krijgen in de zwemles.

𝗜𝗸 𝗴𝗲𝗻𝗼𝗼𝘁 𝘃𝗮𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝘁𝗲𝗮𝗺.

Het was alsof het team van badjuffen en -meesters ineens een flashmob kon beginnen. En daar, in mijn vrije tijd, met de pet ‘moeder’ op mijn hoofd, haalde mijn werk me in.

Daar was mijn helikopterview, die opdrachtgevers vaak aanstippen. Het team van professionals was een geoliede machine, met ontzettend veel eraf spattend werkplezier. En met tonnen geduld, positieve bekrachtiging en gezamenlijke gedrevenheid stond daar een high performance team mijn zoon van zijn waterangst af te helpen.

𝘔𝘪𝘫𝘯 𝘬𝘪𝘯𝘥 𝘸𝘦𝘳𝘥 𝘨𝘦𝘻𝘪𝘦𝘯.

In een club van negen kinderen in badje 1 werd hij gezien door de twee badmeesters die ontzettend goed op elkaar ingespeeld waren. Maar niet alleen mijn zoon werd gezien. Alle kinderen van badje 1 tot badje 5 op datzelfde moment kregen niet alleen oprechte aandacht in deze leerervaring, maar alle kinderen, stuk voor stuk, profiteerden van de dynamiek van dit high performance team. Het team van juffen en meesters dat met veel plezier deze 40 minuten les voor mijn zoon en al die andere kinderen gaf, eigenaarschap pakte en zo dat beetje meer deed dan er van ze gevraagd werd.

Een geoliede machine waarbij iedereen in zijn kracht stond en zo het beste resultaat neerzette door met volle aandacht er te zijn voor het kind. Die flashmob kon elk moment van start gaan.

Glimlachend om mijn eigen gedachte over de flashmob leunde ik achterover.

Ineens viel het me op: ik zat gewoon te genieten. En niet alleen van de topprestatie die mijn kind bij elke spetter op zijn gezicht neerzette. Nee, ook workwise:

⚙ 𝗘𝗲𝗻 𝗴𝗼𝗲𝗱 𝗴𝗲𝗼𝗹𝗶𝗲𝗱𝗲 𝘀𝗮𝗺𝗲𝗻𝘄𝗲𝗿𝗸𝗶𝗻𝗴 𝗺𝗮𝗮𝗸𝘁 𝗲𝗰𝗵𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝘃𝗲𝗿𝘀𝗰𝗵𝗶𝗹 🌟